Nowe funkcje zabezpieczeń kart plastikowych mogą zatrzymać Apple Pay, Portfel Google i inne osoby
To naprawdę czas na karty płatnicze. Wciąż używamy technologii płatności, która nie zmieniła się od ponad 50 lat. Nosimy ze sobą kawałek plastiku z łatwo rozmagnesowanym paskiem, którego numer konta jest zbyt łatwo zhackowany lub skradziony. (Po prostu zapytaj Target, Home Depot lub TJ Maxx.)
Dlaczego nie pozwolić ludziom płacić, machając komórkami? Działa dobrze w Europie. Korzysta z urządzenia, które już przenosimy. Może być wygodny, szybki i bezpieczny.
To z pewnością jest tym, co Google myślał, gdy wprowadził Portfel Google w 2011 roku. Trzymasz telefon z Androidem w pobliżu bezprzewodowego terminalu kart kredytowych, dotknij kodu zabezpieczającego i bum: właśnie zapłaciłeś. Naliczałeś konto karty kredytowej, nie potrzebując karty. Ale Portfel Google to był popiersie – pierwszy znak, że nirwana za spłatę telefonu nie będzie łatwa do osiągnięcia.
Największy problem: Verizon, AT & T i T-Mobile nie lubiły inicjatywy Portfela. Odmówili sprzedaży telefonów z Androidem zawierających aplikację Portfel.
Czemu? Ponieważ przygotowywali własny, konkurencyjny system płatności telefonicznej, pierwotnie nazywany Isis. (Imię zmieniło się na Softcard po tym, jak słowo “Izyda” stało się bardziej znane jako islamska grupa ekstremistów).
Ale Softcard również wydaje się być zablokowany. Działa bezpośrednio tylko z kilkoma kartami kredytowymi od Chase, Wells Fargo lub American Express. Podobnie jak w przypadku Portfela Google, przy każdym zakupie musisz użyć kodu zabezpieczającego; przesunięcie karty kredytowej wygląda szybko w porównaniu.
Trzecia inicjatywa, Apple Pay, nie wymaga kodu. Zamiast tego przycisk Home w modelach iPhone 6 odczytuje odcisk palca, więc proces identyfikacji jest natychmiastowy i bez wysiłku. Kupcy tacy jak Apple Pay, ponieważ nic ich to nie kosztuje. Banki to lubią, ponieważ transakcje Apple Pay są wyjątkowo bezpieczne; kupiec nigdy nie przechowuje ani nie otrzymuje Twojego numeru karty kredytowej. (Telefon przesyła jednorazowo kod transakcji do sprzedawcy.)
Brzmi świetnie, prawda? Dlaczego więc Apple Pay nie działa w Walmart, Lowe’s, Old Navy, Target, Southwest Airlines, 7-Eleven, Best Buy, CVS, Dunkin ‘Donuts, Sunoco, Shell, ShopRite, Wendy’s, Banana Republic, Bed Bath & Beyond lub przerwa?
Ponieważ te sieci wspierają jeszcze czwarty system płatności telefonicznych. W tym schemacie, zwanym CurrentC, zakupy są odejmowane bezpośrednio z twojego konta bankowego. Brak karty kredytowej – oznacza to, że sklepy nie muszą płacić bankom zwykłych opłat za wizytę w wysokości od 2 do 4 procent. Dla krajowej sieci to duże pieniądze.
Cztery olbrzymie inicjatywy korporacyjne, z których każda walczy o to, by stać się pierwszą amerykańską historią sukcesu w zakresie płatności telefonicznych. Atakują problem z kartami kredytowymi osobno, jako wrogowie – a my, ludzie, jesteśmy nieudacznikami.
Który z nich wygra? Może żaden z nich.
Karty kredytowe sprawiają, że wszystkie strony są szczęśliwe. Przynoszą pieniądze do banków, sprzedaż do sklepów i wygodę dla konsumentów. Innymi słowy, każdy ma interes w rozwiązaniu problemu oszustwa.
I choć interesy korporacyjne kłócą się z ich szansą, tradycyjne karty mają właśnie naprawić swoją słabość. Karty kredytowe będą o wiele bezpieczniejsze.
W tym roku karty EMV (dla Europay-MasterCard-Visa) trafiają do Ameryki w wielkim stylu. Każdy zawiera chip, a nie pasek magnetyczny. Zamiast podpisywania swojego nazwiska wpisujesz kod PIN. EMV jest znacznie bezpieczniejsze niż kody z paskiem mag. Aby zachęcić sprzedawców do instalowania czytników kart zgodnych z EMV, Visa, MasterCard, Amex i Discover ogłosiły, że w październiku nie będą już przyjmować odpowiedzialności za nieuczciwe zakupy dokonywane na kartach magnetycznych. Przełożą tę odpowiedzialność na kupców.
Dla fanów technologii i młodszych odbiorców płacenie za machanie telefonem jest zabawne, szybkie i bezpieczne. Pewnego dnia wszystko, co będziemy robić przy zakupach, będzie telefonem, ale dzięki kłótni i korporacyjnej chciwości ten dzień ma się jeszcze bardziej skończyć w przyszłości.
Płacenie za plastikowe: nie tylko za karty kredytowe
W 1966 roku pięciu facetów z paczką zwykłego papieru z artykułami biurowymi stworzyło setki tysięcy dolarów na fałszywe rachunki australijskie o wartości 10 USD. To, zaledwie kilka tygodni po tym, jak Australia wprowadziła nową serię banknotów – co oni reklamowali jako najbardziej zaawansowani, najbezpieczniejsi.
The Royal Bank of Australia, zakłopotany, podjął decyzję, aby zwrócić się do naukowców. Odbywały się spotkania. The Globe and Mail doniósł, że decydujący moment podczas jednego z nich, w którym uczestniczył młody chemik David Solomon, wyglądał następująco:
Dlaczego nie używamy polimeru? “Pan Solomon powiedział, używając tego, co nazywa” wymyślnym słowem na plastiku “.
W pokoju zapadła cisza, wspomina pan Solomon, teraz 81 lat. Niektórzy śmiali się. Plastikowe pieniądze?
Plastikowe podłoże może być wytłaczane, może wspierać optycznie zmienne urządzenia (obrazy, które zmieniają się pod różnymi kątami), a co ważniejsze, nie było dostępne w zszywkach. Po dwudziestu latach współpracy między Reserve Bank of Australia i Commonwealth Scientific and Industrial Research, pierwsza notatka bankowa z polimeru została wydana w 1968 roku, odpowiednio, w nominale 10 USD. Do 1996 r. Wszystkie australijskie banknoty były wykonane z plastiku.
Trzydzieści kilka krajów korzysta teraz z banknotów polimerowych. Jeśli niedawno jechałeś na północ, być może zauważyłeś, że Kanada należy do najnowszych. Podobno wywołany szczytem fałszerstw na początku tysiąclecia, Bank Kanady wydał 20 milionów USD na badania i rozwój (i około piętnaście razy więcej niż w całkowitych kosztach produkcji) i wyprodukował 15 milionów banknotów testowych, aby stworzyć ich nową serię polimerową, które są drukowane na tym samym zorientowanym dwuosiowo polipropylenowym podłożu, które zostało wyprodukowane przez Australię dla ich banknotu z 1998 roku. W 2012 r. Wprowadzono bony o nominałach 20, 50 i 100 USD, a do końca 2013 r. Planowane jest wydanie 5 rachunków i 10 USD.
Rachunki, które Bank of Canada twierdzi, są najbezpieczniejsze na świecie, mają podniesiony atrament, duże przezroczyste okno i matowy liść klonu, który zawiera ukryte liczby widoczne, gdy banknot jest trzymany w świetle. Są one również pierwsza zawiera folię holograficzną – błyszczące przedmioty wydrukowane na przezroczystym oknie.
Zostali również poddani baterii testów fizycznych, poddanych sztucznemu poceniu, ekstremalnym temperaturom i zgniataniu. (W filmiku poniżej widać także naukowca rozprowadzającego dżem na banknocie i wycierającego go.)
Plastikowe podłoże pozwala nie tylko trwać 2,5-krotnie dłużej niż tradycyjne rachunki za papier, ale po zakończeniu pracy w roli banknotu można go poddać recyklingowi. Starszy analityk Bank of Canada, Julie Girard, zasugerował: “Krzesło ogrodowe pewnego dnia, którego części są zrobione z waluty”, do BBC.
Nie każdy jest przekonany, że plastikowe banknoty są tak trwałe, jak twierdzi nauka. Jeden z mężczyzn twierdził, że w Toronto Star zgnieciony w portfelu 100 funtów, gdy umieścił go na kuchence tostera; inne pogłoski mówią, że nuty topią się w bardzo drogie kałuże). Ale plastik może wytrzymać temperatury od -103 do 284 stopni Farenheita – więc teoretycznie sam byś wzniósł toast przed pieniędzmi. (Oczywiście nie są one całkowicie niezniszczalne: Snopes.com twierdzi, że mężczyzna w Syndney stworzył 15 000 dolarów w piecu “tylko po to, aby jego żona (która” nigdy go nie użyła “) włączyła go, aby podgrzać paluszki dla dzieci. “)
Pieniądze w USA są obecnie wytwarzane z bawełny i lnu – choć nieco podstępnej bawełny i lnu, z tuszem zmieniającym kolor, znakami wodnymi i nitkami UV. Choć prawdopodobnie nie zmieni się to w najbliższym czasie – kolekcjoner banknotów polimerowych pomyślał w MIT Technology Review o tym, że USA chcą “być przekonanym ponad wszelką wątpliwość”, że nie ma problemu z pieniędzmi z tworzyw sztucznych jako pierwszymi – dodaje się szybsze elementy bezpieczeństwa: 100 USD rachunek, który obejmuje pasek mikrosoczewek polimerowych, jest obecnie w produkcji.
Wygląda na to, że może to być nasza najbezpieczniejsza waluta.
Amazon, Yelp i podobne witryny internetowe opierają się na opiniach klientów, aby pomóc użytkownikom w zakupie. Nudną obawą kupujących jest jednak to, jak wiarygodna jest ta krytyka.
Bundle, start-up w Nowym Jorku, zwrócił się do źródła, które uważa za bardziej obiektywne: dane kart kredytowych. Pakiet otrzymuje dane o transakcjach z użyciem kart kredytowych od Citi, jednego z jego inwestorów. Dane są pozbawione danych osobowych, ale każdy posiadacz karty jest oznaczony unikalnym identyfikatorem, dzięki czemu można śledzić wydatki. Dane przechowują również dane demograficzne, takie jak wynagrodzenie, stan cywilny i wielkość gospodarstwa domowego. Pakiet następnie porównuje każdą transakcję z dostępną na rynku listą 15 milionów akceptantów akceptujących karty kredytowe, które obejmują lokalizacje akceptantów. Chodzi o to, aby “zobaczyć, jak ludzie wkładają pieniądze tam, gdzie są ich usta” – mówi Jaidev Shergill, dyrektor generalny Bundle. Firma śledzi takie informacje jak liczba stałych klientów, ilość klientów, jakie typy osób tam jeżdżą, a także inne miejsca, w których często znajdują się klienci zakładu.
Strona udostępniła w styczniu swoje dane i aplikację na iPhone’a, umożliwiając użytkownikom znalezienie miejsc, które chcieliby sprawdzić w swoim rodzinnym mieście lub w jakimś miejscu, lub zobacz, jakie są poziomy wydatków w miastach, w których się znajdują. myślenie o przeprowadzce. Strona jednak nie do końca zlikwidowała model subiektywnej reakcji Yelp. Współpracuje z firmami, które zapewniają tradycyjne jakościowe recenzje dla ludzkiego dotyku, a także wypełnia luki, takie jak firmy, które akceptują tylko gotówkę lub American Express, których Citi nie śledzi.